Trollen

Als familie loopt alles als een gesmeerde machine. Half tien rijden se richting Trollstigen. De lucht is dreigend na zeer dichte mis vanmorgen. Middernachtzon periode is ten einde. De zon verdrijft de mist snel, als we over een groot plateau rijden tussen twee bergruggen in. Het waait hard maar weer indrukwekkend, weinig begroeiing. Hierna volgen de bergen en rond de middag en rijden een kloof binnen. Een bruisende snelstromende rivier en tig hoge watervallen van honderden metershoog. Bij een blik tel ik er zes, beautifull world. Met pijn in mijn nek van het rondkijken slaan we rond drie uur ons kampje op. Camping Trollstigen, met allerlei trollen in verschillende maten. Rond 8 uur krijgen de mannen de kriebels en rijden alvast de eerste keer na boven. Ze willen weten of dit echt een van de mooiste wegen van Europa is. Op de terugweg komt Bogi zijn trol tegen en schrikt enorm. Een van de bochten haalt hij zodoende niet. Rond 10 uur naar de dokters post; 1 gebroken middelvinger. Morgen mag hij naar het ziekenhuis niet op zijn motor maar met de taxi.